به نظرمن سریال پرده نشین سریال خوبی است دیدنش حس خوبی به من منتقل می کند مخصوصا قسمت های ابتدایی این سریال را که مدام در حوزه و بین طلبه ها بود را خیلی دوست داشتم این توضیح رابدهم من کلا از دیدن فیلم و سریال هایی که حرسم ازشان بگیرد خوشم نمی آید سریال باید آرام و روتین و دارای مشکلاتی در حد مشکلات عامه مردم داشته باشد هرچند در این سریال هم مشکلات بزرگتر از مشکلات عامه مردم هستند.حالا به دو نکته در این سریال می خواهم اشاره کنم.

1.حاجی بازاری

من نمیدانم واقعا چند درصد از حاجی بازاری های معتمد فساد مالی و اخلاقی دارند و البته درست است که یک حاجی بازاری با وجهه اسلامی درصورت تخلف گناهش بیشتر از عامه مردم است اما آیا واقعا اینقدر فراگیر است که در فیلم ها و سریال های مختلف به طرق مختلف به فساد مالی و اخلاقی این افراد پرداخته می شود برای مثال هم میشود به سریال میوه ممنوعه برای فساد اخلاقی و همین سریال پرده نشین برای فساد مالی اشاره کرد.

2.زندگی خصوصی روحانیت

من قبلا تصور درستی در مورد زندگی خصوصی روحانیون نداشتم اما بعد از وارد شدنم به خانواده ای پر از روحانی دیدم که نه روحانی ها همیشه افراد عصا قورت داده در حال وعظ نیستند در خانه زیر پیراهن و شلوار راحتی میپوشند با همسرشان شوخی می کنند با بچه ها بازی میکنند تولد میگیرند غرغر میکنند آواز میخوانند یعنی خیلی عادی و خیلی روتین اما این سریال به شدت به این نگاه عصا قورت داده بودن روحانیون در هر زمان و مکان دامن میزند به خصوص در صحنه های زندگی خصوصی حاج آقای مهمان با همسرش.